آیت‌الله گرامی با بیان این‌که شهرک معارفی بسیار عالی و خوب است، گفت: این کارها به هیچ وجه جزو لغویات محسوب نمی‌شود، بلکه این عینی کردن و به تصویر کشیدن همان داستان‌های قرآنی و نکات آن به صورت بازی است.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت تبیان شهر مقدس قم، حضرت آیت‌الله محمدعلی گرامی از مراجع تقلید در دیدار مسؤولان این مؤسسه و اعضای برگزار کننده شهرک معارفی(شهربازی معارفی) ضمن ارزشمند خواندن برپایی چنین شهرک‌هایی اظهار کرد: بسیار ارزشمندی است که ذهن جوانان و نوجوانان را بتوانید در حقیقت تملک کنید. در حقیقت این مبانی اسلامی است که ذهن آن‌ها را تملک می‌کند.
وی افزود: این بازی‌ها و این شهرک معارفی بسیار عالی و خوب است. به هیچ وجه جزو لغویات محسوب نمی‌شود، بلکه این عینی کردن و به تصویر کشیدن همان داستان‌های قرآنی و نکات آن به صورت بازی است. البته باید برای فهمیدن مفاهیم عمیق‌تر تلاش کرد و نباید در آن توقف کرد. حتی باید جوانان را به علوم حوزوی و کلمات قرآن و اهل‌بیت(ع) سوق داد.
این مرجع تقلید تأکید کرد: اگر بشود برنامه‌ای تهیه کنید که نوجوانان با دروس حوزه آشنا شوند؛ حتی اگر طلبه نشوند، ولی تابستان وقتی بگذارند و روزانه این دروس را بخوانند. بسیار انحراف را از آن‌ها کم می‌کند. همه‌ی افرادی که این‌گونه بودند، انحراف در آن‌ها بسیار کمتر از دیگران بوده است.
وی یادآور شد: ما در ابتدای انقلاب برنامه‌ریزی کرده بودیم تا جوانان در تابستان‌ها روزانه دو ساعت و در ایام تحصیلی هفته‌ای دو ساعت برای آموزش این دروس دروسی کلی حوزه همانند ادبیات عرب، فلسفه، عقاید و فقه وقت بگذارند. اگر چنین باشد با دست‌پری به دانشگاه خواهند رفت و بسیار مؤثرتر از کارهای تمثیلی است.
حضرت آیت‌الله گرامی بیان کرد: حتی ادبیات عرب سبب انس بیشتر افراد با قرآن می‌شود و این خود نور است. در قدیم برخی از بازاریان قم مکاسب می‌خواندند. اگر این اتفاق برای جوانان ما بیفتد، خیلی برایشان أثرگذار است و می‌توانند استفاده‌های شایانی کنند.
وی عنوان کرد: مطالعه قرآن بسیار نورانیت می‌آورد و ظلمانیت را از بین می‌برد. یعنی حتی اگر به آموزش هم نرسیده باشیم، نورانیتی دارد که ما را از ظلمات بیرون می‌آورد. ولی اگر به عمق آن برسیم بسیار نورانیت آن بیشتر است.
این مرجع تقلید در بخش دیگری از سخنان خود با بیان این‌که در علم منطق راه ادراک تمثیل، استقرا و برهان بیان شده است، اظهار کرد: هر کدام این‌ها مناسب با ذهن افراد است. تمثیل همان چیزی است که در فقه به آن قیاس می‌گوییم؛ یک حکمی بر یک موضوعی ثابت است، پس می‌گوییم آن موضوع چون شبیه فلان چیز است، پس همین حکم را دارد که این تنها تشبیه است. یعنی از راه نمونه سازی حکمی را از جایی به جای دیگر سرایت می‌دهیم. البته در فقه پذیرفته نیست، در منطق هم پذیرفته نیست، ولی در عین حال مفید است؛ برای ذهن‌هایی که برای برهان آماده نیست.
وی ادامه داد: استقرا هم ذهن‌های دقیق‌تر را تملک می‌کند. آن‌هایی که به یک نمایه قانع نمی‌شوند، ولی اگر نمایه‌های متعددی را در مقابل آن‌ها نمایش دهیم، مورد تأثیر واقع می‌شود و أثر می‌کند. این هم برای گروهی بالاتر است. ولی عمق بالاتری از آن‌هایی که مغز آن‌ها با شعور است نه با شعار.
